Olmadı, olamadı

İnsan olamıyoruz

Maçlara gidiyor olay çıkartıyoruz

Okulda en yüksek notu alamadık diye ağlıyoruz

Çekirdekten yetişme doyumsuzlar yetiştiriyoruz.

Kendimiz gibi düşünmeyene tahammül edemiyoruz

Koltukları söküp otobüs camlarını, çerçevelerini paralıyoruz..

Siyaset yapamıyoruz

Politika üretemiyoruz.

Molotoflardan medet umuyorsunuz...

Yol kesip gözdağı veriyor, can alıp can veriyorsunuz...

Dava dediğimiz şey nedir, fazla düşünmüyorsunuz..

Konuşamıyoruz, bağırıyoruz..

Ses yükselince daha mı fazla haklı olabilme ihtimali var sanıyoruz?

Aileden başlıyor bu garip döngü... Çekirdekten yetişiyoruz...

Hoş göremiyoruz, hoş görülmüyoruz..

Hoş gelmiyoruz, hoş görmüyoruz...

Katlanamıyor ama sinir katsayımızı katlayabiliyoruz...

Meydanlarda seçim çalışması diye seçim atışması yapıyoruz,

ABeSe fren sistemi tutmayanlara... Yıkama yağlamayı iyi bilenlere...

Hâlâ orta oyununa devam edenlere, bu orta oyununu sürekli oynayanlara....

Güvenmiyoruz, güvenemiyoruz

Sevmiyoruz, sevemiyoruz

Karşımızdakinin de öncelikle bir insan olduğunu görmüyoruz, göremiyoruz..

Biz yaşamayı yaşatmayı bilmiyoruz...

Öldürüyoruz insanlığı, hayalleri, kirletiyoruz yürekleri...

Kısacası hepimiz tükeniyoruz, tüketiyoruz.

M.Özdaş